ANAOKULU ÇAĞINDA ŞİDDET EĞİLİMİ-ERGEN VE GENÇ PSİKOLOJİSİ-ÇOCUK PSİKOLOJİSİ

Taklit : Çocuk öğrenmesinde deneme- yanılma yolu ile öğrenme kadar
önemli olan diğer bir unsur da Taklit’dir. Topu fırlatması isteniyorsa
bardağı veya oyuncağı da fırlatabilir. Özellikle çocuklar, anne-babalarının,
yaşıtlarının, öğretmenlerinin davranışlarını sıklıkla taklit ederler. Çocuk bu
yaşlarda somut zekada olduğu için neyi görüyorsa onu yapması beklenen
bir durumdur, Çocuklar, bir davranışı- bir insanı hatta hayvanları, çizgi film
kahramanlarını rahatlıkla taklit edebilirler.

Model olma : İnsani değerler ve kavramlar sistemi - doğru, yanlış, güzel,
çirkin, iyi, kötü, saygı vb. büyüme ve gelişme ile birlikte zamanla
oluşacak, olgunluk kazanacaktır. Yetişkinler, gerek anlatarak ve gerekse
göstererek, model olarak olumlu davranışları öğretebilirler. Olumlu ya da
olumsuz bir davranışın şekillenmesinde ve benimsenmesinde anne-babalar
en önemli rolü üstlenirler.

Anne-baba tutumları, çocuğun davranışlarında psiko-sosyal gelişiminde
önemli rol oynar. Olumsuz anne-baba tutumları olarak; reddedici, sürekli
eleştirici, kayıtsız, otoriter, baskıcı, dengesiz ve tutarsız, aşırı koruyucu,
gevşek, mükemmeliyetçi tutumları sayabiliriz. Çocukların olumlu
davranışlar geliştirmelerinde, olumlu, ılımlı, dengeli, sorun çözücü, kabul
edici, anlayışlı, paylaşımcı, hoş görülü, ancak sınır ve kural koyan anne–
baba–öğretmen tutumları önemli rol oynamaktadır.

En ufak bir sorun karşısında bağıran, eşyaları fırlatan, kıran, vuran, döven
anne-babaya sahip bir çocuğun örnek alacağı ve öğreneceği davranış ile
sorunlar karşısında sakin, güvenli, çözüme yönelik davranan anne-babaya
sahip çocuğun örnek alacağı ve öğreneceği davranış birbirinden çok farklı
ve taban tabana zıt olacaktır. Çocuklar, ilk çocukluk döneminde aile içinde
ne görürse onu aynen uygular. Anneye, diğer kardeşlere uygulanan
şiddet, çocuğu aynı şekilde etkiler. İç güdüsel olan bir duygu ve tepki bu
noktada öğrenilmiş şiddete kolaylıkla dönüşebilecektir.

Devamı İçin Tıklayınız...